Sunday, March 18, 2012

ចំណាត់​ការ​ដែល​ធ្វើ​បាប​អ្នក​លក់​កាសែត​​តាម​ផ្លូវកំពុង​បំផ្លាញ​មុខ​មាត់​កម្ពុជា​ដែល​ជា​ប្រទេស​ប្រជាធិបតេយ្យ

រាជធានីភ្នំពេញ ៖ លោក​​មឿន​ ឈន​ណារិទ្ធ​​ ​នាយក​​​វិទ្យា​​ស្ថាន​​កម្ពុជា​​សម្រាប់​​​​ការ​សិក្សា​​ផ្នែក​​​សារព័ត៌​ មាន​​​បាន​ផ្ញើ​​លិខិត​​មួយ​ច្បាប់ ​​​បន្ទាប់ពី «​​​កោះ​សន្តិភាព» ​​​​បាន​ផ្សាយ​​ព័ត៌​មាន​មួយ ​​​កាលពី​លេខ​ចេញ​​​​ផ្សាយ​​មុននេះ​ ទាក់ទិន​​នឹង​​ការ​រៀបចំ​​​​សណ្តាប់​ធ្នាប់​​​​ទៅ​ធ្វើ​បាប​​​អ្នក​ក្រីក្រ​ ​​​​លក់​កាសែត​ ។ ​ប្រតិកម្ម​​​ដែល «​​​​កោះ​សន្តិភាព» ​​​​​បាន​ចុះ​ផ្សាយ​​​នោះ ​​វាគ្រាន់​តែ​​ចង់​បញ្ជាក់​​​​​​ថា ស្ត្រី​​​អ្នក​​ក្រីក្រ​​​លក់​កាសែត​​​ លក់​ផ្កា​ ៤-៥​​នាក់​នោះ​​​​មិន​​អាច​ធ្វើ​​​​ឱ្យ​ប៉ះ​ពាល់​​​​សណ្តាប់​ធ្នាប់​​​​​តាម ​​ដងផ្លូវ​​​នោះទេ ។ ​​សូម​​បើក​ភ្នែក​​​​មើល​​ហាង​​គុយទាវ​​ ដែល​​​​​គេ​​យក​ផ្លូវ​​ និងចិញ្ចើម​​​​ផ្លូវ​​ចត​រថយន្ត​​នោះ​​ទេ ​ដែល​បង្ក​​ឱ្យ​មាន​​​ការ​ប៉ះ​ពាល់​​​ដល់​​សណ្តាប់​ធ្នាប់​សាធារណៈ​​​​តាម​ ដង​ផ្លូវ​ ។

ដោយ​​មិន​​ធ្វើ​​អត្ថាធិប្បាយ​​​​បន្ថែម​​​កោះ​សន្តិភាព​​សូម​​​ចុះ​ផ្សាយ​​អត្ថ​បទ​​​របស់​លោក​​ដូចខាងក្រោមៈ
ជូនចំពោះកាសែតកោះសន្តិភាព
ថ្ងៃសុក្រ ទី១៦ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១២
លោកនិពន្ធនាយកជាទីគោរព
ខ្ញុំមានការអាក់អន់ចិត្តជាខ្លាំង ចំពោះចំណាត់ការរបស់អាជ្ញាធរ​ក្នុងការរារាំង​មិន​ឱ្យ​ជនក្រីក្រ លក់ផ្កា និងកាសែត នៅតាមផ្លូវសាធារណៈក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញនោះ(យោងតាមអត្ថបទកោះសន្តិភាព ដែលមានចំណងជើងថា «រៀបចំសណ្តាប់ធ្នាប់ទៅធ្វើបាបអ្នកក្រីក្រលក់ «ក្រសែត» នៅទំព័រ​មុខ​ចេញផ្សាយថ្ងៃទី១៦ ខែមីនា ឆ្នាំ២០១២ ។
ការហាមឃាត់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រទាំងនេះ មិនឱ្យប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតបែបនេះ មិនគ្រាន់តែ រំលោភទៅលើសិទ្ធិរស់រានមានជីវិតរបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាថែម​ទាំងរំលោភ​ទៅលើ​សេរី​ភាព​បញ្ចេញមតិ និងសេរីភាពសារព័ត៌មានទៀតផង ។
មាត្រា៣១ និង៤១ នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា បានធានានូវការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស ដូចមានចែងក្នុងធម្មនុញ្ញអង្គការសហប្រជាជាតិ សេចក្តីប្រកាសជាសាកល ស្តីអំពីសិទ្ធិមនុស្ស និង កតិការសញ្ញាអន្តរជាតិស្តីអំពីសិទ្ធិស៊ីវិល និងសិទ្ធិនយោបាយ ដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយ ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ។
មាត្រា១៩នៃសេចក្តីប្រកាសជាសាកលចែងថា៖ «មនុស្សគ្រប់រូប មានសិទ្ធិសេរីភាពប្រកាន់ និង​សម្តែងមតិ ។ សិទ្ធិនេះ រួមមានសេរីភាពប្រកាន់មតិដោយគ្មានការរារាំង និងក្នុងការស្វែងរក ទទួលផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មាន និងគំនិតតាមរយៈប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយណាមួយ និងគ្មានព្រំដែនកំណត់» ។
ការងារជាអ្នកលក់ដូរកាសែត តាមផ្លូវរបស់ជនក្រីក្រទាំងនោះ គឺជាផ្នែកមួយនៃការអនុវត្តសិទ្ធិ របស់គេក្នុងការ «ផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មាន» ដែលត្រូវបានធានាដោយច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញ និង​សន្ធិ​សញ្ញា​អន្តរជាតិខាងលើ ។
ក្នុងនាមជាប្រទេសកាន់លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ និងក្នុងនាមប្រទេសកម្ពុជា ជាប្រធានអាស៊ាននៅ ពេលនេះ កម្ពុជាគួរធ្វើជាគំរូដល់ប្រទេសដទៃទៀត ក្នុងការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស ក៏ដូចជាសេរីភាព បញ្ចេញមតិ និងសេរីភាពសារព័ត៌មានដែលឈានមុខគេ ។ តាមពិត អ្នកលក់​កាសែតគួរ​ទទួល​បាន​ការសរសើរ ក្នុងការអនុវត្តសេរីភាពនេះ ។
យោងតាមក្របខណ្ឌច្បាប់ និងគោលការណ៍លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ យើងសង្ឃឹមថា អាជ្ញាធរនឹង អនុញ្ញាតឱ្យភ្នាក់ងារអ្នកលក់កាសែតតាមផ្លូវ ក៏ដូចជាតាមតូបបន្តប្រកបអាជីពចិញ្ចឹមជីវិតរបស់ខ្លួន តទៅទៀត ។


មឿន ឈនណារិទ្ធ
នាយកវិទ្យាស្ថានកម្ពុជាសម្រាប់ការសិក្សាផ្នែកសារព័ត៌មាន
ភ្នំពេញ(Kohsantepheap)

Comments system

Disqus Shortname