កាលពីថ្ងៃទី ២២ឧសភាកន្លងទៅ ក្រុមស្ដ្រីអ្នកតំណាងអ្នកភូមិបឹងកក់១៣នាក់ ត្រូវបានកម្លាំងនគរបាលរាប់រយនាក់ ប្រដាប់ដោយខែល និងដំបងឆក់ ចាប់បញ្ជូនឡើងរថយន្ដទៅឃុំខ្លួននៅ
ស្នងការនគរបាលរាជធានី ភ្នំពេញ បន្ទាប់ពីបានស្ងប់ស្ងាត់មួយរយៈពេល។
ការចាប់ខ្លួនស្ត្រីទាំង ១៣នាក់ខាងលើនេះ ត្រូវបានធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីអាជ្ញាធររាជធានីភ្នំពេញ អម
ដោយកងកម្លាំងនគរបាលចម្រុះ ប្រមាណជិត ១០០នាក់ ប្រដាប់ដោយអាវុធ ខែលការពារ និង
ដំបងឆក់ បានរារាំង មិនអោយអតីតប្រជាពលរដ្ឋភូមិ១ នៃតំបន់បឹងកក់សង់ផ្ទះឡើងវិញក្រោយ
ពីមួយរយៈពេលដែលផ្ទះត្រូវបានគេវាយកំទេច។
ក្រៅពីការចាប់ខ្លួនស្ដ្រី ១៣នាក់ ក្រុមនគរបាលចម្រុះថែមទាំងបានវាយស្រ្ដីម្នាក់ផ្សេងទៀតអោយ
របួសផងដែរ។
គេបានដឹងថា ក្រុមស្ត្រីអ្នកភូមិបឹងកក់ចំនួន ១៣នាក់ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួននោះ កំពុងរងការចោទ
ប្រកាន់ពីបទរំលោភកាន់កាប់ដីរបស់អ្នកភូមិចំនួន ១៨គ្រួសារនៅក្នុងភូមិ ១ នៃតំបន់បឹងកក់។
ការបង្ក្រាបជាថ្មីទៀត លើអ្នកភមិបឹងកក់ នៅថ្ងៃអង្គារ ទី២២ ខែឧសភានេះ កើតនៅគ្រាដែលពល
រដ្ឋចំនួន ១៨គ្រួសារនៅភូមិទី១ ប៉ុនប៉ងជួសជុលផ្ទះរបស់ខ្លួន ដែលខូចខាត ដោយសារការបូម
ខ្សាច់ពន្លិចពីសំណាក់ក្រុមហ៊ុនសូកាគូអ៊ីន របស់ឧកញ៉ា ឡាវ ម៉េងឃីន។
គួររំឭកថា តំបន់បឹងកក់ ដើមឡើយគឺជាបឹងធម្មជាតិមួយ ដែលមានផ្ទៃក្រឡា ទំហំប្រមាណជា ១០
ហិកតា នៅរដូវប្រាំង និង ជាអាងស្តុកទឹក ដ៏ធំមួយ របស់រាជធានីភ្នំពេញ ដែលអាច ជួយការពារទប់ទល់ នូវការលិចលង់នៅក្នុងទីក្រុង ដែលបណ្តាលមក ពីជំនន់នៃទឹកភ្លៀង ព្រោះនៅក្នុងរដូវ
វស្សា បឹងកក់ មានវិសាលភាពធំទូលាយ គ្របដណ្តប់ លើដីវាលទំនាប ជុំវិញជាប់មាត់បឹង រហូតដល់ជាង ១០០ហិកតា ។
ឆ្នាំ១៩៨៧ បឹងនេះ ត្រូវបានបង្កើត ទៅជាតំបន់រម្យណីយដ្ឋានវប្បធម៌ និងធម្មជាតិ និងមជ្ឈមណ្ឌលកំសាន្ត ដែលគ្រប់គ្រងដោយ គណៈកម្មាធិការប្រជាជនបក្សដិវត្តន៍រដ្ឋធានីភ្នំពេញ ពេលនោះប្រជា
ពលរដ្ឋ ក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ បានចាប់ផ្តើម ដើរលំហែរកាយនៅទីនេះ។
ប៉ុន្តែក្រោយមក នៅចន្លោះឆ្នាំ១៩៩០ ដល់ឆ្នាំ១៩៩៣ ប្រជាពលរដ្ឋ រាប់រយគ្រួសារ ដែលបានធ្វើ
មាតុភូមិ និវត្តន៍ ពីជុំរុំជនភៀសខ្លួននានា ជាប់ព្រំដែនថៃ បាននាំគ្នាមកបោះតាំងទីលំនៅ ក្នុងតំបន់នេះ ដោយមានការដឹងឮ និងទទួលស្គាល់ ពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ក្នុងតំបន់នោះ។ ការហូរចូល នៃ
អ្នកចំណូលថ្មី កាន់តែច្រើនឡើងៗ ពិសេសក្រោយថ្ងៃផ្ទុះអាវុធ ០៦កក្កដា ១៩៩៧ បានធ្វើឲ្យចំនួន
ប្រជាពលរដ្ឋ កើនឡើងរហូតដល់ ប្រមាណជា ៤២៥២ គ្រួសារ។
ដោយភាពចាំបាច់ និងតម្រូវការអភិវឌ្ឍន៍ រដ្ឋាភិបាល កាលពីថ្ងៃទី០៧ ខែសីហា ឆ្នាំ២០០៨ បាន
សម្រេចធ្វើអនុបយោគទីតាំង បឹងកក់ ពីទ្រព្យសម្បត្តិសាធារណៈ របស់រដ្ឋ ទៅជាទ្រព្យសម្បត្តិឯកជន របស់រដ្ឋ ដោយប្រគល់អោយក្រុមហ៊ុន ស៊ូកាគូអ៊ីន ជាអ្នកអភិវឌ្ឍ ក្នុងរយៈពេល៩៩ឆ្នាំ ជា
មួយនឹងទឹកប្រាក់ចំនួន ៧៩.០០២.០០០ដុល្លារ។ បន្ទាប់ពីមានការអភិវឌ្ឍនៅតំបន់បឹងកក់នេះ គេ
ចាប់ផ្ដើមឃើញមានភាពមិនប្រក្រតី បញ្ហាដីធ្លី និងការតវ៉ា ទាមទារជាច្រើន ពីសំណាក់អ្នកភូមិនៅ
ទីនោះជាហូរហែរ រហូតមកទល់នឹងពេលនេះ៕
